De tweede en derde etappe.

Na een slechte nacht (alle onrust kwam er uit) om 06.00 uur wakker en een uur later aan de wandel. De hele dag last van zware benen, wellicht had ik toch meer moeten trainen. Wel een prachtige wandeling, aanvankelijk nog dorr de wijngaarden maar laten ook langs veel akkerwegen met mooi bloemen, geurende brem. Het gevoel van support van de mensen kwam ook weer terug door het toeteren van auto´s en het vele vriendelijke groeten. Het buen camino is niet van de lucht. Dagelijks wordt ik weer begeleid door een koekoek en overal zijn er weer ooievaars, op nesten op palen, kerktorens en waar ook maar mogelijk. Er zijn ook veel roofvogels die op termiek rondjes draaien boven onze hoofden. De regen bleef uit maar het was wel zwaar bewolkt en koud. Te koud voor alleen een shirt en te warm met de trui er over. Door de regen van de vorige dag en avond, was het lange tijd ploeteren door de rode modder, afzien dus. Toch een (te) lange tocht gemaakt, 33 km. naar Villamayor del Rio. In Santo Domingo de la Calzada ben ik toch maar weer de kathedraal in gegaan. Daar zitten een haan en een hen in een hok in de kerk. Als de haan kraait is de kans op een geslaagde camino groot. Hij kraaide niet maar ik laat me er niet door ontmoedigen, het is maar een legende. In Villamayor zat ik in een mooie Alberque alleen het internet werkte niet. Slapen, met drie op een kamer, avondeten en ontbijt bij elkaar voor 16 euro.

Vandaag, na het ontbijt om 08.00 uur vertrokken. Ik voel aan de spierpijn dat het vandaag niet te veel km´ers moeten worden. Via Belorado naar Villambistia. 14 km en daar laat ik het bij voor vandaag. Vanmiddag de was doen en morgen weer verder. Behoudens de spierpijn en een opkomende blaar (toch) voel ik me prima. Het wandelen is geweldig, mijn leven draag ik in mijn rugzak en ga de toekomst tegemoet. Wordt vervolgd, groet, Theo.