Meseta

Ze noemen ze hier Calzadas, geplaveide wegen, maar vandaag waren het modderstromen. De hele dag regen, koude wind in de rug, 9 graden. Lopen met de poncho aan. Jullie willen niet weten hoe je er uit komt te zien in die modderpoel, schoenen en broek, alles onder de rode modder. Tel daar bij op dat er een berg beklommen moest worden met een stijgingspercentage van 18%, dan heb je een beeld van deze 22 km van vandaag. Hontanas - Itero de la Vega. Mijn conditie en mijn gemoed zijn echter van dien aard dat geen regen me tegen kan houden, geen berg te hoog is, ik voel me geweldig! Ik weet dat Wilma en mijnheer Jansen van me houden en ik ook van hen. Maar zij dragen er aan bij dat ik dit kan doen, mag beleven en dat is zo geweldig. Ooit schreef ik in mijn motivatie dat er een leven voor en na de camino zal zijn. Ik weet nu waarom. Onbewust daarvan ben ik nu de reis aan het volbrengen. Die was in 2006 gewoon niet af, dat lag aan mijn fysiek maar misschien ben ik er pas nu aan toe om in evenwicht de goede weg te lopen.

Je waant je hier in deze omgeving ver in het verleden. Ruine´s uit de 15e eeuw, prachtige plaatsjes, kloosters en gebouwen. Castrojeriz is een heel bijzondere plaats. Het bestond al voor 974 en had toen een belangrijke rol in de Castilliaanse politiek van die dagen. Nu wonen er nog 1100 mensen en er staan 4 grote kerken.

De grote klimpartij naar de Meseta , hoogvlakte,  kwam direct daarna. Prachtige uitzichten tijdens het klimmen. Bovenop gekomen blijkt de Meseta hier tamelijk smal. Al snel ging het weer steil naar beneden om na zo´n 2 km dalen en 5 km vlak in Itero de la Vega aan te komen.

In 7 dagen heb ik nu 165 km gelopen, er liggen er nog 448 voor me, ik verheug me er op.

Wordt vervolgd, en ja weer met de groeten van de koekoek want ook vandaag was hij er weer.

Groet,

Theo.