Koeienstront
Wakker worden in een heerlijke en mooie Auberge, misschien wel de fijnste tot nu toe, allen een wat warme slaapzaal met veel mensen maar uiterst vriendelijke en gastvrije mensen. Fonfria 2280 m hoog en het was er goed toeven en bijkomen van de vermoeienissen. Zoals gewoonlijk vroeg op, om 07.00uur aan het ontbijt en om 07.30 lopen, in de sneeuw en in de wolken.
Al die kleine, traditioneel Gallische dorpjes zijn van leisteen en leven van veehouderij en de camino. Dat betekent dat
'S-morgens en 's-avonds de koeien over de Calle Mayor van het dorp gaan met alle gevolgen van dien. Niemand waar het bij op komt dat het aardig zou zijn om dat ook eens schoon te maken. De Pelgrims doen dus niet anders dan door de koeienstront lopen. Bij de regen van vandaag is dat nog aangenamer!
Het regende vrijwel de hele dag. We daalden naar Triacastela en de sneeuw veranderde in regen. Na Triascastela ging het weer berg op naar Alto de Riocabo op 910m. Over wat de gids noemt authentieke wegen, keien, leisteen, modder, koeienstront, zand en vooral veel regen. Koud ook! Een zeer hoge vochtigheidsgraad in de wolken maakte het geheel compleet. Pelgrims waardig.
In Furela, een miniscuul bergdorpje was het druk bij de bar/restaurant met pelgrims. Spagetti gegeten om weer nieuwe energie op te doen. We aten met meerdere pelgrims aan een grote tafel, dat gebeurt vaker en is heel gezellig. Nu zat opk de plaatselijke "dorpsgek" aan. Hij stond op bij iedereen die binnenkwam en wanneer iemand iets geserveerd kreeg. Het was vreemd en vermakelijk tegelijkertijd.
Doorgelopen naar Sarria, voornamelijk berg af. Dat ging dus goed, ook met mijn voet. In totaal 28 km gelopen, de regen en de stijgingen maakten het wel zwaar en de middag/avond rust doet dus goed in een warm Hostel.
Sarria is de grootste stad aan de Camino in Galicie op Santiago na. Ik zit op de grens van de 100 km naar Santiago, ik moet er nog steeds niet aan denken dat het volgende week afgelopen is, ondanks het afzien van de laatste dagen. Met Anita haar buik problemen gaat het ook iets beter. We lopen samen verder en vinden dat beide leuk en mocht dat anders worden dan gaan we ieder onze eigen camino verder.
Met de groeten van de Koekoek,
Theo.
Al die kleine, traditioneel Gallische dorpjes zijn van leisteen en leven van veehouderij en de camino. Dat betekent dat
'S-morgens en 's-avonds de koeien over de Calle Mayor van het dorp gaan met alle gevolgen van dien. Niemand waar het bij op komt dat het aardig zou zijn om dat ook eens schoon te maken. De Pelgrims doen dus niet anders dan door de koeienstront lopen. Bij de regen van vandaag is dat nog aangenamer!
Het regende vrijwel de hele dag. We daalden naar Triacastela en de sneeuw veranderde in regen. Na Triascastela ging het weer berg op naar Alto de Riocabo op 910m. Over wat de gids noemt authentieke wegen, keien, leisteen, modder, koeienstront, zand en vooral veel regen. Koud ook! Een zeer hoge vochtigheidsgraad in de wolken maakte het geheel compleet. Pelgrims waardig.
In Furela, een miniscuul bergdorpje was het druk bij de bar/restaurant met pelgrims. Spagetti gegeten om weer nieuwe energie op te doen. We aten met meerdere pelgrims aan een grote tafel, dat gebeurt vaker en is heel gezellig. Nu zat opk de plaatselijke "dorpsgek" aan. Hij stond op bij iedereen die binnenkwam en wanneer iemand iets geserveerd kreeg. Het was vreemd en vermakelijk tegelijkertijd.
Doorgelopen naar Sarria, voornamelijk berg af. Dat ging dus goed, ook met mijn voet. In totaal 28 km gelopen, de regen en de stijgingen maakten het wel zwaar en de middag/avond rust doet dus goed in een warm Hostel.
Sarria is de grootste stad aan de Camino in Galicie op Santiago na. Ik zit op de grens van de 100 km naar Santiago, ik moet er nog steeds niet aan denken dat het volgende week afgelopen is, ondanks het afzien van de laatste dagen. Met Anita haar buik problemen gaat het ook iets beter. We lopen samen verder en vinden dat beide leuk en mocht dat anders worden dan gaan we ieder onze eigen camino verder.
Met de groeten van de Koekoek,
Theo.
Weer een mooi verhaal ik geniet er echt van.
Nu even samen lopen lijkt mij veel gezelliger dan alleen. Hoeveel dagen moet je nu nog?
Succes en groetjes aan de koekoek Lineke
Veel plezier morgen !!
veel wandelplezier de laatste honderd km.
zie uit naar je terugkomst.
gr hans
Wat een ervaring he? We hebben net de foto's bekeken. Net als in Nederland geen best weer. Een voordeel is dat het niet te warm is om te lopen.
Veel succes nog de laatste dagen. We horen je verhalen wel op de trimclub.